Liquidambar Orientalis

En bilinen endemik tür liquidambar orientalis'dir.
Yeryüzünün Üçüncü (Tersiyer) döneminden, yani yaklaşık 65 milyon yıl öncesinden günümüze kalan Sığla ağacı (Liquidambar orientalis Miller), Doğu Akdeniz kökenli bir tür olup, Türkiye’nin güneybatı bölümünde yayılış gösteren ve dünyada başka hiçbir yerde bulunmayan endemik bir ağaç türüdür. Çine Çayı, Datça, Fethiye arasındaki alanda dağılım göstermektedir. Dere boylarında ve taban suyu yüksek alanlarda gruplar halinde veya tek tek görülen bu ağaç türünün orman oluşturabildiği tek yer Köyceğiz’dir.
Çınarınkine benzeyen ama daha küçük ve daha açık renkli olan yaprakları ince uzun saplı, 3-7 loplu ve bu lopların kenarları keskin dişlidir. Gri-kahverengi dikine çatlaklı gövde 60-70 cm çap yapabilir. Kalın kabukludur. Yaralandığı zaman balsam üretir. İlkbahar mevsiminde açan çiçekleri yeşilimsi renktedir. Aynı ağaç üzerinde erkek ve dişi eşeyli çiçekleri ayrı gruplar halinde bulunur. Erkek çiçekler yapraklanma ile birlikte açık yeşil kurullar oluşturur. 3-4 cm uzunluğundaki kurullar bir sapın ucunda toplu demetler halindedir. Demetleri örten ve sonradan düşen zar siyaha yakın koyu kahverengi tüylerle örtülüdür. Dişi çiçekler 3-5 cm boyundaki bir sapın ucunda 4-7 mm çapında pembe kürecikler oluşturur. Kapsül biçimindeki meyvelerinin içinde 1-2 tane küçük tohum yer alır. Tohumun yanı sıra özel olarak çelikleme ve daldırma yöntemleriyle de Sığla Ağacı üretimi gerçekleştirilmektedir.